રેતીમાં અમે નામ લખતાં,
રેતીમાં એ નામ ભુસાયા,
ના, ના, એ નથી બેવફા,
હવા એ મને દગો દીધો.
હું બનું પુષ્પ,
ને એ બને સુવાસ,
પુષ્પ સાથે સુવાસ પણ કરમાઈ,
ના, ના, એ નથી બેવફા,
સુરજે મને દગો દીધો.
હું ગુલાબી કમળ,
ને એ મારી ભમરી,
રંગબેરંગી પાંદડી બિડાઈ ગઈ,
ના, ના, એ નથી બેવફા,
સાંજે મને દગો દીધો.
હું બન્યો ડાળ,
ને એ લીલી કૂંપળ,
ડાળી સાથે કુંપળ પણ ખરી ગઈ,
ના, ના, એ નથી બેવફા,
વસંતે મને દગો દીધો.
હું બન્યો ચાંદ,
ને એ મારી ચાંદની,
ચાંદ સાથે ચાંદની રેલાઈ ગઈ,
ના, ના, એ નથી બેવફા,
પ્રભાતે મને દગો દીધો.
હું બન્યો ઘુવડ,
ને એ મારી ચકોરી,
ના નીહાળ્યા એક મેક ને,
ના, ના, એ નથી બેવફા,
પ્રકાશે મને દગો દીધો.
અ...દી... લાગણી નો વહેતો પ્રવાહ
No comments:
Post a Comment